Auteur/Saul van Messel
Overleden: 9 juli 1993, Heemstede
Pseudoniem
Saul van Messel is een pseudoniem van Jaap Meijer
Zeer zeker en zeker zeer - Joodse gedichten (1967)
Het beloofde land (1968)
Het beloofde land (1968)
Mammoeth mijn muze - gedichten van een leraar (1968)
Over de huid van mijn geheugen (1969)
Vrouger of loater - gedichten (1969)
Mien laid dat vlogt (1970)
Twijspaalk mien bloasbaalk (1970)
Salomo, keur uit zijn liederen (1971)
Syndroom, Joodse poëzie (1971)
Het eeuwige leven (1972)
Het geluid hing te trouwen (1972)
Bruid waar blijft je mond (1974)
Vagans judaeus - tien Joodse gedichten (1975)
Het heden laat verstek gaan - gedichten (1976)
Aign etmoal - gedichten (1977)
Hèlp mie t onthòln - gedichten (1977)
In de Jodenhoek geboren (1977)
Jozef de dromer - ballade (1977)
Onder valse vlag (1978)
Drenthe - een bundel Joodse poëzie (1982)
Vaderland in den vreemde - Joodse balladen uit Groningerland (1982)
Inkele Raais (1984)
Hou vremd ik blief (1985)
Ongeneeselk - Grunneger gedichten (1985)
Principes (1985)
Mijn eigen spookrijder - Joodse poëzie (1986)
Poëtische pas op de plaats (1987)
Tougelieks - Verzoamelde Grunneger Gedichten 1977-1987 (1987)
Toverstaf - nieuwe priapeeën (1987)
Sjiwwe over sjoeltje (1989)
De dagen onzer jaren - gedichten (1990)
Nederlandse poëzie in het Hebreeuws (1990)
Aivege risjes (1991)
Twijderweegns (1991)
Jakob (Jaap) Meijer (1912-1993) werd 18 november 1912 geboren in Winschoten, Groningen. Tijdens zijn elfde levensjaar, overlijdt zijn vader en wordt besloten dat Jaap voor zijn verdere opleiding naar het Nederlands Israëlietisch Seminarium in Amsterdam moet. Hij woont op kamers en wordt onderhouden door een netwerk van Joodse families. Hij maakt zijn opleiding aan het seminarium niet af en gaat geschiedenis studeren aan de Gemeentelijke Universiteit van Amsterdam. Nog net voor het niet meer mag, promoveert hij in 1941 op het proefschrift Isaac da Costa's weg naar het christendom: bijdrage tot de geschiedenis der joodsche problematiek in Nederland. Van 1941 tot 1943 werkt hij als leraar aan het Joods Lyceum in Amsterdam.
Zoals zoveel andere Joodse Nederlanders wordt Jaap Meijer samen met zijn echtgenote Liesje en zoontje Ischa afgevoerd naar Westerbork en later naar Bergen-Belsen. De familie overleeft en keert terug naar Nederland.
In 1948 wordt Meijer benaderd om de geschiedenis van de jodenvervolging te schrijven. De onderhandelingen blijven echter zonder resultaat en uiteindelijk neemt Jacques Presser de klus op zich. Jaap Meijer pakt zijn vak geschiedenis weer op en is vanaf 1951 docent geschiedenis aan de Universiteit van Amsterdam. Kort daarop, in 1953, vertrekt hij met zijn gezin met inmiddels drie kinderen (Ischa, Mirjam en Job) naar Paramaribo om als hulprabbijn de gemeente te leiden. Het verblijf in Suriname was van korte duur, eind 1955 keert de familie Meijer terug. In de jaren zeventig verschijnen van zijn hand diverse historische werken over de Nederlands-Joodse geschiedenis. Daarnaast is Meijer actief als schrijver van poëzie. In 1967 verschijnt zijn eerste bundel onder het pseudoniem Saul van Messel. Hij schrijft onder andere in het Gronings. Daarvoor ontvangt hij in 1984 de Literaire Pries van de Stichting 't Grunneger Bouk.
Jaap Meijer was geen gemakkelijke man, zoals blijkt uit talloze polemieken met collega’s. Hij overlijdt kort na zijn vrouw Liesje in 1993 en is begraven op de Algemene Begraafplaats in Heemstede.
Hebt ù ontbrekende boeken of informatie over auteurs?
Beschikt u over boeken die u niet in deze bibliotheek hebt gevonden? Bent u bereid die ter beschikking te stellen zodat andere geïnteresseerden ze ook kunnen lezen? Hebt u informatie over één van de schrijvers? Documenten die de moeite waard zijn? Als u kunt helpen de Digitale Joodse bibliotheek verder te completeren, neem dan contact met ons op.