Dorp in de branding

makzucht verafschuwde hij. Daar was het hem ook niet om begonnen. Maar een andere levensstijl, zou die er niet toe kunnen bijdragen, dat zijn kinderen de dingen beter leerden zien dan het hem mogelijk was? En dat ze daardoor ook zuiverder in de wereld zouden staan en iets dichter komen bij het leven, waarvan hij nog steeds droomde?

Hij wilde zijn hart niet voor de dokter openleggen. Dat had hij vroeger gedaan, met weinig resultaat. Een kinderloze kon misschien niet begrijpen wat een man, die kinderen had, bezielde. Hoe hij in en door hen de wereld zich tot schonere vormen wilde zien ontwikkelen.

^cHet ligt alles in de toekomst verborgen,⁵ zei Koos, wier dromen zich niet ver verwijderden van de dag van heden. ^cDe kinderen zullen anders leven dan wij, dat is zeker. Laten wij voortgaan op de weg, waarmee we vertrouwd zijn.⁵ Blijkbaar voelde ze niet voor nieuwigheden. Toch kregen ze elektrisch licht in hun huis, wat een hele overgang betekende, als men aan petroleum gewend was. Maar bij die verandering bleef het voorlopig.

Het dorp echter was door een koorts bevangen. Dat had het hotel op zijn geweten, en de vreemdelingen, die daar bij het begin van de zomer waren verschenen. Het ging enigszins zoals Bauer had vermoed, toen hij voor het eerst van de hotelplannen hoorde. Stormoord werd losgebroken uit zijn isolement. De mensen schenen plotseling te begrijpen, dat er buiten hun dorp een wereld lag, aan wier leven zij nauwelijks deel hadden gehad. Zij begonnen in die wereld belang te stellen. Zij kwamen over de instinctieve haat heen, die zij voor al het onbekende hadden gekoesterd. Niet dat het vreemde op slag populair werd en navolging vond. De Stormoorders waren voorzichtige en schuwe mensen. Maar er waren krachten, sterker dan zijzelf, aan het werk. De nieuwe verlichting, die weldra in de meeste huizen was aangebracht, zette hen aan het denken over andere nieuwe dingen, die moesten bestaan. Nu zij eenmaal tot de eerste stap waren gekomen, zouden zij tot verdere stappen in staat zijn.

Zij hadden reden om zich belangrijk te achten. Het dorp was schilderachtig. Dat woord was door de hoofdonderwijzer gebruikt, toen een leerling hem had gevraagd, waarom er vreemdelingen naar Stormoord kwamen. Schilderachtig - het ging

108